Jeszcze na początku września moim zmartwieniem było, że rodzinka ma zachcianki zdecydowanie wykraczające poza plan diety. Los wymyslił nieoczekiwany zwrot akcji - chorobę osoby arcyważnej w moim życiu. I co? Wszystkie zamiary i "dyscyplinę wykonawczą" diabli wzięli. Najłatwiej było stres zajeść i zapic na słodko. Teraz, gdy sytuacja jest opanowana, czas powrócić do roboty i stracić trochę kilogramów "nabitych na licznik". Nie wiem tylko, czy wchodzić na wagę, coś czuję, że nie przybyłoby mi motywacji :-)