Fizykoterapia – pomoc w szybszym powrocie do zdrowia

Zabiegi fizykoterapeutyczne można podzielić na wiele kategorii, a do najważniejszych należą elektroterapia, hydroterapia, magnetoterapia, termoterapia , światłolecznictwo oraz terapia ultradźwiękami.

Elektroterapia bardzo często stosowana jest pod postacią elektrostymulacji prądem impulsowym w celu pobudzenia nerwów i mięśni, które z jakiegoś powodu nie są w stanie funkcjonować prawidłowo. Właściwości różnego rodzaju prądów stosuje się z bardzo dobrym skutkiem także w terapii bólu. Silne działanie przeciwbólowe wykazują szczególnie prądy TENS oraz DD (diadynamiczne). Prąd stały stosuje się również do wytworzenia pola elektrycznego, które wykorzystywane jest do wprowadzenia do tkanek jonów substancji działających leczniczo. Zabiegi te noszą nazwę jonoforeza.

Hydroterapia. Zabiegi różnią się w zależności od celu. Czynnikiem leczniczym jest temperatura oraz ciśnienie wody. Zabiegi przy użyciu wody ciepłej (34-37 °C) zmniejszają napięcie mięśniowe oraz powodują rozszerzenie naczyń krwionośnych, a zabiegi przy użyciu wody zimnej (8-20 °C) działają przeciwnie. W hydroterapii stosuje się kąpiele i podwodny masaż strumieniem wody ciała i jego wybranych partii oraz polewanie strumieniem wody o różnym ciśnieniu i temperaturze.

Magnetoterapia to metoda leczenia pulsującym polem magnetycznym niskiej częstotliwości . W przeciwieństwie do wielu metod fizykoterapii, umożliwia głębokie, a nie wyłącznie powierzchniowe oddziaływanie na organizm ludzki. Jest jedną z niewielu metod wskazanych  i zalecanych do stosowania przy stanach zapalnych. Dzięki temu iż magnetoterapia przyczynia się do poprawy ukrwienia, zwiększenia dostaw tlenu i składników odżywczych, usprawnia procesy metaboliczne czyli jest idealna jako terapia wspomagająca w procesie wszelkiego rodzaju gojenia się tkanek. Magnetoterapie wykorzystuje się np. w leczeniu trudno gojących się złamań.

Termoterapia to określenie leczenia ciepłem lub zimnem. Ciepło powoduje rozkurcz naczyń krwionośnych, zwiększenie elastyczności tkanki łącznej, odruchowe rozluźnienie mięśni, zwiększenie metabolizmu komórkowego, zmniejszenie lepkości płynu stawowego natomiast zimno powoduje skurcz naczyń krwionośnych,  zmniejszenie elastyczności tkanki łącznej,  rozluźnienie mięśni pod wpływem zmniejszenia aktywności wrzecion mięśniowych, zmniejszenie metabolizmu komórkowego, zwiększenie lepkości płynu stawowego oraz hamowanie procesu zapalnego.

Światłolecznictwo znajduje zastosowanie zarówno w profilaktyce jak i we wspieraniu procesów leczniczych. Leczeniu podlegają nie bezpośrednio choroby i zranienia; to raczej własne procesy regeneracyjne ciała zostają uaktywnione dzięki światłu. W światłolecznictwie zastoswanie znajdują różnego rodzaju lampy oraz laser.

Ultradźwięki są metodą często wykorzystywaną w gabinetach . Są to drgania o częstotliwości od 16 do 20000 Hz, niesłyszalne dla ludzkiego ucha. Podstawowe ich działanie to tzw. mikromasaż tkanek, będący skutkiem wahania ciśnień w przebiegu fali ultradźwiękowej. Energia mechaniczna stanowi bodziec dla układu nerwowego, powodując podwyższenie progu odczuwania bólu, ma więc działanie przeciwbólowe. Efekt cieplny zabiegu poprawia przenikanie i krążenie różnych substancji wewnątrz komórek i między nimi. Wzrasta szybkość reakcji chemicznych oraz nasilają się procesy utleniania, poprawione zostaje ukrwienie. To wszystko sprawia że ultradźwięki  wykorzystuje się w leczeniu  chorób zwyrodnieniowych stawów i kręgosłupa (osteofity) a także w  przypadku "ostrogi piętowej",  w stanach pourazowych: złamaniach, zwichnięciach, skręceniach, naderwaniach tkanek miękkich, krwiakach, przykurczach , bliznach, bliznowcach, obrzękach.

Stosując  fizykoterapię należy pamiętać, że pomimo ogromnych możliwości jakie daje, może być jedynie wspomaganiem odpowiedniego leczenia i prawidłowej rehabilitacji.  

Autor: Kamil Goleń